Son Dakika Gelen Tüp
Kocam yanımda değil, demir parmakların arkasında. Yeni evli sayılırız, sadece yedi ay evli kaldık. Ha bugün ha yarın gelir derken tuttuğumuz evi kapatmadık. Ailemin yardımıyla kirayı ödedim, neredeyse sıfıra yakın harcamayla zamanımı geçirdim. Ama kocam değil günler; aradan üç yıl geçsede gelmedi. Daha isler böyle devam ederse yılları var. Bu yalnız kaldığım zaman içerisinde kimi ziyaretçilerim oldu: Sağolsun annem her kış gelmeye çalıştı. Koyde tek başına ne yapacak. Diğer illerde ki ablalarım ise yolları düşerse uğruyordu. Bu şekilde kendimi yalnız hissetmiyordum. Ta ki korana günlerine kadar. Kocamı yeterince ziyaret edemiyorum. Hem parasızlık hem de mesafenin uzaklığı mı dersin daha çok parasızlık. Haftalık telefon gürüşmelerini iple çekiyorum. Benim için zaman telefon görüşmesine bağlı. Telefon benim için bayram günü gibi. Konuştuğumuzu bir iki gün düşünüyor, içimde ne demek istedi diye alıp veriyordum. Şarj olma diyordum. Yine böyle haftalık telefon konuşmalarımızdan biriydi. Aylardan ramazandı. Bir sürü konudan konuştuk. Kocam 'Aklıma bir şey geldiği ama beni yanlış anlamanı istemem' dedi. İnsan böyle bir cümle duyunca kaçası geliyor. Ama merak duygusu galip geldi. Buyur sor, dedim. Soru soracaktı bu arada. Evde doğalgaz yok, mutfak tüpü bitince nasıl değiştiriyorsun. Tüpçüden kapıdan mı alıyorsun, yoksa adam mutfağa kadar gelip değiştiriyor mu? Aklıma bir anda bu eve taşınınca ilk tüp değiştirmemiz geldi. Memurken oturduğumuz ev doğalgazlıydı. İhraç olunca kira giderini düşürmek için taşındığımız ilde kenar mahalleyi seçtik. Bulduğumuz evin kirası neredeyse önceki evin kirasının yarısıydı. Mutfakta ki ocağın mecburen bir şeye ihtiyacı olacaktı. Yol üzerinde gördüğümüz bir satıcadan sipariş verdik. Biraz sonra geldi. Adam tüpü takıp gitti. Bir iki ay sonra tüp bitti. Sipariş verdik. Adam gelene kadar tüpü değiştirmeye karar verdik. Kocacığım tüpü çıkarmaya çalıştı. Dakikalarca uğraşmasına rağmen hortumun bulunduğu vanayı tüpten bir türlü çıkaramadı. Baktım adamım başaramıyor dedim ben de uğraşayım. Ben de beceremedim. Kocam da sırıtıyor başarısızlığımla mutlu. Aklıma bir fikir geldi. Hemen YouTube’ı açıp videoyu izledim. Kare kare izledim. Bilmenin verdiği güçle mutfağa yöneldim. Benim cahil kocam ise halen birseyler yapmaya çalışıyor ama olmamış. Ben hemen kenara çekilmesini söyledim. Mandalı hareket ettirince vana tüpten hemen çıktı. Birbirimizin yüzüne orduları dünyaları fethetmiş bir komutan edasıyla baktık. Kocam da boş tüpü kapının önüne götürdü. Birazdan yenisi geldi. Doluyu mutfağa taşıyıp taktık. Kocama tüpü nasıl taşıdığımı söyledim. Tüpçü kapıya bırakır. Mutfağa yavaş yavaş götürüm. Kendim takarım. O da başka bir soru daha sordu. Bugün kabul günü gibi herseyi sormaya başladı. Ben de kıskanılıyor muyum yoksa güvenilmez mi bulunuyorum tam emin olamadım. Ama ayrı kaldığımız bunca yıl sonra bu tarz ilk kez bir şey sorduğu için çok üstelemedim. Akşam iftardan bir saat önce yemeğe başladım. Yemeği ocağa koyduktan biraz sonra ses kesildi. Tencereye baktım hiç kaynamıyor. Ocağa baktım yanmıyor. Biraz düğmeleri kurcaladım. Baktım ocak açık olduğu halde yanan bir şey yok, nihayet anladım ki tüp bitmiş. İftara otuz dakika var. Telefona koşup tüpçüyü aradım. Biraz çaldıktan sonra açtı. Kapattıklarını yarın getirebileceğini söyledi. Ben de el mahkum tamam dedim. Kocam keramet mi gösterdi diye de düşünmeden edemedim. Yoksa bittiğini yüzlerce kilometre öteden hissetti mi? Sıcak yemek olmayınca buzdolabını açıp kahvaltılıkları çıkarttım. Allahtan misafir filan çağırdığım bir gün değildi. Zaten hiç misafirim gelmediği için ilk kez şanslıydım. Biraz sonra kapı çaldı. Acaba komşu bir şey mi gönderdi diye düşünerek kapıyı açtım. Halen zil çalıyordu. Bina kapısını açtım. Karşımda günün kahramanı vardı. Tüpçü elinde bir tüple gelmişti. İftar vakti ocakta yemeğiniz kalmasın abla diye getirdim, dedi. Ben de içimde açlıktan uçamayan kelebekelere selam çakıp tüpümü taktım. Suyla iftarımı açtıktan sonra sıcak mercimek çorbamı geçde olsa içtim. Bir yerlerde senin için dua eden birilerinin olduğunu bilmek gerçekten paha biçilmez bir nimet. kocam da bana dua etmeyecekse kim eder ki?
