Bir Başka Görüş
Bir gece evlerinde gözaltına alınmışlar. Kibariye 21 gün sonra adli kontrolle tahliye olmuş kocası Hüseyin ise tutuklanmıştı Kapalı görüşe ailenin diğer fertleri gitse de Kibariye gitmemişti. Hüseyin’ı arada cam olmadan görecekti acı haberi elini tutarken verecekti. Beklenen gün nihayet gelmişti. Kasım Ayı'nın ilk perşembesiydi. Cezaevine babası götürecekti. Görüşe sadece Kibariye girecekti. Annesinde kalkmıştı ayladır, kendi evlerinde kalmıyordu o günden beri kocasını hem göreceği için seviniyordu hem de habere kocasının vereceği tepkiyi merak ediyordu. Yatakta dönüp dururken yaşadıklarını aklına getirdi… Ağustos'un 20'sinde sabah vakti polis evlerine gelmiş arıyoruz bahanesiyle de evin altını üstüne getirmiş tüm kıyafetleri ortaya döküp karıştırmış ve giderken de yanlarında karı kocayı alıp götürmüşlerdi. Kibariye çocuk doktoruydu kendi çocukları ise bir türlü olmamıştı. Birkaç kez tüp bebek denemişler ama sonuçsuz kalmıştı. En son denemelerinde ise hamile kalabilmişlerdi. Gözaltına alındıkları zaman sağlık muayenesine götürüldüğünde görevli doktora durumunu anlatmıştı. Nezarete şartları Kibariyeyı da yoruyordu ama hiçbir günahı olmayan bebek adayını ise yiyip bitiriyordu. Ailesinin karakola getirdiği ilaçları ise Kibariyenın almasına izin vermemişlerdi. Geçen her gün gücünün yitip gittiğini hissediyor her anne adayı gibi kendisinden çok bebeğinin durumundan endişe ediyordu. Her bir kız çocuğu gibi bebekleriyle oynardı. Evliliklerinin ikinci yılında durumlarını fark etmişlerdi. Kibariye sabah kahvaltıda doğru düzgün bir şey yemedi. Hazırlanıp yola çıktılar. Babası arabada kızı ile konuşmaya çalışsa da Kübra dalgın dalgın etrafa bakınıp durdu. Bir süre sonra babası kızını kendi haline bıraktı. Cezaevine geldiler Kibariye görüş sırasına girdi. Babası uzaktan bakarak kızının içerisiye adımını atmasını bekledi. Büyük bir sampanya renkli bir salona götürüldüler. Aileler buldukları boş masa ve sandalyelere oturdular. On beş yirmi tane çocuk karşıdaki kapının önünde beklemeye başladı. Herkes özelliklede çocuklar dört gözle kapıyı süzüyorlardı Çocukların babalarını beklediklerini görünce Kibariyenın gözlerinde saatlerdir bekleyen sular dökülmeye başladı. Tam o sırada beklenen adam Hüseyin gelip Kibariye'ya dokundu. Oturduğu sandalyeden zorda olsa ayağa kalktı. Kocasına canı olmasa da sarıldı. Hüseyin karısının ağlamasını kendisinin hapishanede olmasına yoruyor. Kendi bulunduğu koğuşun durumunu ve arkadaşlarıyla yaşadıklarını anlatmaya çalışıyordu. Bu sırada gözlerindeki akan yaşları silmeye çalıştı nihayet kocasının yüzüne baktı. Hüseyin kendisinin süzüldüğünü hissedince yüzüne tatlı bir ifade yerleştirdi. Gözaltına alındığı zamana göre çok bir değişiklik yoktu. Kibariye ise oldukça zayıflamış kelimenin tam anlamıyla tığ gibi olmuştu. Günlerdir hayalen yaptığı konuşmayı bir kez de Hüseyin’a yapmaya başladı…
